Salatalık ve Patlıcan Serası – Mersin Aydıncık – Mustafa Yıldırım
Patlıcan Serası – Antalya Kumluca – Arif Kuranlar
Patlıcan Serası – Antalya Finike Hasyurt – Fahrettin Başkaya
Sera’da patlıcan güneşli günlerde 35-40°C
sıcaklıklara dayanabilir. En uygun sera sıcaklığı 20-
30°C’dir. 40°C üstündeki sıcaklıklar büyümeyi
durdurur. -1°C’de bitki yaşamını yitirir. Patlıcanın
gövdesi odunsu bir yapıya sahiptir. 60-100 cm
boyda olan çeşitlerde gövde hiçbir desteğe gerek
kalmadan ayakta durabilir, ancak 3 metre
boylananlarda askıya almak gereklidir.Patlıcan
besin maddelerince özellikle humusca zengin iyi drene edilmiş
topraklardan hoşlanır. Toprak ne çok kuru nede çok yaş olmamalıdır. Toprak nemindeki düzensiz değişimler çiçek dökülmelerine ve
dengesiz büyümeye neden olabilir. Patlıcan
seralarında 1-2m/saniyelik bir hava hareketi
istenmektedir. Patlıcan bitkileri üzerindeki meyveye
dönen iri çiçek sayısını arttırmak için, sulamayı
azaltma, besin madde dozunu arttırma veya
gündüz sıcaklıklarını yükseltme yoluna gidilir.
Patlıcan suyu çok sever. Yetiştirme devresinde
düzenli sulama yapılmalıdır. Bir bitkiden 10-30
hatta daha fazla meyve alınabilir. Yetiştirme
döneminde kötü koşullar liflenmeye ve odunla
şmaya neden olur. Koyu renkli meyvede,
demir noksanlığı düşük sıcaklık veya düşük ışık
şiddeti oldu
ğu durumlarda renk açılması oluşur.
Toprak sterilizasyonu yapılmadan dikim
yapılmamalıdır. Solarizasyon ile dezenfeksiyon
tercih edilmelidir.
ASKIYA ALMA: Seradaki bitkiler 30-40cm
boylanınca her bitkinin ana gövdesi ipe bağlanarak
ve ipe sarılarak tele asılır. Bundan sonra yan
dalların oluşması beklenir. Ana dal ile birlikte 3-4dal bırakılarak
diğerleri kesilir. Bırakılan dallar ipe sardırılarak tele asılır.
Bağlama esnasında ana dallar yana doğru açılarak bitkinin orta
kısmının yeterli güneş görmesi ve havalanması sağlanmalıdır.
Haftada bir, büyüme ucu askı ipİ etrafında ve saat yelkovanı
doğrultusunda döndürülür. Dallanmanın oluştuğu yere kadar dip
sürgünleri ve koltuklar alınmalıdır. İpe sardırılmış dallar üzerinde
çiçek teşekkül etmiş sürgünler, çiçekten sonraki 1-2 yapraktan sonra uçları
kesilmelidir. Bu işlem hasat sonrasına kadar devam etmelidir.
Patlıcan Ağacı Budama: Meyvesi alınmış dallardaki ve bitkinin alt kısmındaki,
sararmış, hastalıklı, yaşlı, fizyolojik olarak işlevini kaybetmiş yapraklar
ile güneşlenmeye mani olan bazı yapraklar alınmalıdır. Özellikle
rutubetli ve soğuk dönemlerde, meyve üzerinde kalan mor çiçeklerin
(taç yaprakların) alınması faydalıdır. Çiçek taç yaprakları kurşuni
hastalığına çok hassastır ve hastalığın meyve geçişi genellikle
hastalanmış taç yapraklarda olur. Budanan bitki parçaları gelişigüzel
sera içine veya pencereden sera dışına atılmamalı, plastik torbalara
konarak sera dışında derince gömülmeli veya yakılmalıdır. Budanan
her bitkiden sonra bıçak veya makas alkole batırılmalı ve ağızlar
çamaşır suyu emdirilmiş süngerle temizlenerek hastalıkların
bulaşması önlenmelidir
HASAT: Meyve sapı meyvede kalacak
şekilde makasla ve bıçakla
kesilerek hasat edilir. Başlangıçta koyu renkli olan meyve tam
olgunlaştığında matlaşır. Meyve bu iki dönem arasında hasat
edilmelidir.
Hasat edildikten sonra
şekli bozuk, rengi açılmış, parlaklığı
kaybolmuş, eti koflaşmış ve boşalmış veya lifleşmiş , tohum oluşmuş
meyveler ayrılmalıdır. Uzun patlıcanlarda boy 10-40cm arasında,
yuvarlak tip patlıcanlarda çap en az 80mm olmalıdır.
Bazı Patlıcan Hastalıkları: Antraknoz hastalığı, beyaz çürüklük,
fusarium solgunluğu, külleme, vertisilyum solgunuluğu, meyve çürüklüğü, stolbur hastalığı, mozaik virüsü. Önemli olan bu hastalıklar olduğunda
kimyasal mücadele değil, bu hastalıklar olmadan organik mücadeledir. Rekor Gelişim
kullanılan Seralarda bu hastalıklara karşı çok yüksek direnç kazanıldığından bunların çoğu gözükmez. Yada çok az bir ilaçlama ile engelleyebilirsiniz.